دلنوشته 32

                                انکار

باد را دیدم 

 تورا انکار می کرد ،  اویی که گهواره چوبه دار تو را می جنبانید 

 ستاره را دیدم

 تو را انکار می کرد ، آنکه بر صورت بی فروغ تو شبها می تابید 

 چون مسیح بارها انکار شدی

 زیر تازیانه های سرد تعصب

درهجمه نگاه های نارفیق

اما من 

به پرندگان آزاد هوای شهر  

به باران

به ستاره ای مغموم در کنج آسمان 

به رودی که از پایین آبادی می گذشت 

به هرکسی که بوی آزادی داشت 

گفتم که تو باز خواهی گشت 

اگرچه کسی بازگشت تو را باورنکرد

جز دخترخردسالی که گفت میدانم و رفت ..