دل نوشته47

چشمهای هم را که می بینیم

می اندیشیم که بیناییم

فکر میکنیم که داناییم

صبر کن

انگار کوری سپید در راه است

 باغ کابوسهایمان آشفته خواهد شد

دستهایمان رو می شود

و تلبیسی شرربار که در پشت نگاهی معصومانه به کمین نشسته آشکار خواهد شد

کوری سپید

از آتش سرد است

زندگی بخش نه سوزان

خانه افروز نه خانمان سوز

روشنایی بخش نه تاریک

بگذار تا از راه برسد

آنگاه تمام حقایق مکنون ما معلوم خواهد شد

کجایی ای بینایی مقدس ، ای کوری سپید

تا  دیدگان کورمان را روشن سازی

تا رسوا کنی صادقان دروغگو را

مهربانان قاتل را

و دیوسیرتان فرشته صورت را

ودوستان دشمن را

من کوری سپید را می ستایم که باعث روشنی دلم خواهد شد

.....